من باز ديوانه شـــــــــــــدم

چند روزي است که من باز ديوانه شـــــــــــــدم

                                        از غم دوري تــــــــــــو شمع و پروانه شدم

باز سجاده ي مـــــن رنگ چشمان تو شد

                                        مهر و تسبيح دلــــم مثل دستان تو شــــد

باز هم شب هاي من بوي باران مي دهــد

                                        بوي نمناک زميــــــن در بهـــاران مي دهــد

باز از اين پنجــــره باز شعر هايم مي روند

                                         گريه هايم مي رسند خنده هايم مي روند

باز از روي درخــت مرغ عشقم مي پـرد

                                         آتش عشقت مــــــراتا کجــاها مي بــــــرد

باز قلبم مي تپـــــــــــدخسته حال و بي نفس

                                         مي زند فرياد کـــــه خسته ام از اين قفس

باز شمعي مي شوم تا بسوزم جان و تن

                                          اشک هايم مي چکد بر دل و دامـان مـــن

من که رسوايت شــــدم مي نويسم بر درخـــــت

                                          مي نويسم درهـوا يا به روي سنگ سخت

مي نويسم از غمت شمع و پروانه شد

                                          چنــد روزي مي شودباز ديــوانه شـــــــدم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 6:14 | |